واحد «خوب شد که سائل...» با نوای کربلایی علی‌اکبر حائری در شب دوم محرم ۱۴۴۷ اجرا شده و با مضمون افتخار به سائل بودن در درگاه امام حسین علیه‌السلام، فضای معنوی و عاشقانه‌ای را خلق می‌کند.