دیدی چه خاکی شد سرم
حالا رو نیز اصغرم
بخواب راحت
حلالم کن نشد کاری کنم واست
لبات ک شد ترک ترک
میگفتم ای خدا کمک
دیدی چه خاکی
شب هفتم محرم ۱۴۴۷، هیئت حسنیه قم
«دیدی چه خاکی» نوحه‌ای است که تصویر رنج و ویرانی پس از عاشورا را روایت می‌کند. صدای این روضه، آه جان‌سوزی‌ست از زبان اهل‌بیتی که بر پیکرهای بی‌جان عزیزان‌شان چشم دوختند. این جمله، فریادی است از دل یک خواهر، یک مادر، یا یک کودک داغ‌دیده که با چشمان اشک‌بار، صحنه‌ی مصیبت را تماشا می‌کند. روضه‌ای که دل را خاک‌نشین می‌کند و اشک را بی‌اختیار جاری...
شب هفتم محرم ۱۴۴۷، هیئت حسنیه قم
«دیدی چه خاکی» نوحه‌ای است که تصویر رنج و ویرانی پس از عاشورا را روایت می‌کند. صدای این روضه، آه جان‌سوزی‌ست از زبان اهل‌بیتی که بر پیکرهای بی‌جان عزیزان‌شان چشم دوختند. این جمله، فریادی است از دل یک خواهر، یک مادر، یا یک کودک داغ‌دیده که با چشمان اشک‌بار، صحنه‌ی مصیبت را تماشا می‌کند. روضه‌ای که دل را خاک‌نشین می‌کند و اشک را بی‌اختیار جاری...
