این نوحه با نگاهی ملی‌ـ‌مذهبی، روایتگر لحظات جان‌سوز شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) است، جایی که عطش، لب‌های مبارک امام را چون چوب خشکیده کرده و مظلومیت ایشان به اوج می‌رسد. این اثر، تصویر روشنی از مظلومیت و ایستادگی امام در برابر ظلم ترسیم می‌کند و قلب شنونده را با غم عاشورا همراه می‌سازد.