ترک های صوتی

نوحه «منم از نسل نور» با نوای گرم و حماسی کربلایی علی‌اکبر حائری در شب پنجم محرم ۱۴۴۷ در هیئت حضرت علی‌اصغر (ع) قم اجرا شده است. این نوحه بیان‌گر افتخار زاده‌شدن در مسیر ولایت و پیروی از خاندان عصمت و طهارت است. با تأکید بر جمله‌ی «منم از نسل نور»، شور و شعور حسینی در دل شنونده زنده می‌شود و پیوند قلبی با اهل‌بیت علیهم‌السلام و راه کربلا را یادآور می‌گردد. این اثر، تجلی هویت شیعی و عشق همیشگی به سیدالشهدا (ع) است.

نوحه «شکر خدا که دلم» با نوای گرم و دل‌نشین کربلایی علی‌اکبر حائری در شب پنجم محرم ۱۴۴۷ در هیئت حضرت علی‌اصغر (ع) قم اجرا شده است. این نوحه، سرشار از شکرگزاری و افتخار نسبت به نعمت عشق به اهل‌بیت علیهم‌السلام است؛ دلی که از برکت محرم و روضه‌های حسینی لبریز شده. حائری در این اثر، با زبانی ساده و صمیمی، احساسی از رضایت و سربلندی را در مسیر ولایت بیان می‌کند و دل عاشقان را به یاد نعمت بزرگ عزاداری سیدالشهدا (ع) متذکر می‌شود.

این روضه با نوای جان‌سوز کربلایی علی‌اکبر حائری در شب ششم محرم ۱۴۴۷ در هیئت حضرت علی‌اصغر (ع) قم اجرا شده است. فضای این روضه، آکنده از غم و اندوه شهادت طفل شش‌ماهه‌ی امام حسین (ع) است؛ روضه‌ای که مظلومیت، بی‌پناهی، و عطش کودکانه‌ی حضرت علی‌اصغر (ع) را روایت می‌کند و دل هر شنونده‌ای را در سوگ داغ کربلا به لرزه می‌اندازد. حائری با صدای سوزناک خود، دل‌ها را روانه‌ی خیمه‌های سوخته و دستان خالی پدری می‌برد که فرزندش را برای جرعه‌ای آب به میدان آورد.

نوحه «یه بار بهم بگی عمو» با نوای اندوه‌بار کربلایی علی‌اکبر حائری در شب ششم محرم ۱۴۴۷ در هیئت حضرت علی‌اصغر (ع) قم اجرا شده است. این اثر جان‌سوز، به مظلومیت و عطش کودکانه حضرت علی‌اصغر (ع) و ارتباط عاطفی میان او و قمر بنی‌هاشم، حضرت ابوالفضل العباس (ع) می‌پردازد. نوحه، با بیانی لطیف و دردآلود، حسرت شنیدن واژه «عمو» از زبان کودک را روایت می‌کند و دل هر شنونده‌ای را از اندوه و عشق لبریز می‌سازد.

نوحه «می‌گرده عوالم» با صدای جان‌سوز کربلایی علی‌اکبر حائری در شب ششم محرم ۱۴۴۷ در هیئت حضرت علی‌اصغر (ع) قم اجرا شده است. این اثر با نگاهی ملکوتی، گردش عوالم را در سوگ و ماتم برای اهل بیت علیهم‌السلام توصیف می‌کند. فضای نوحه، سراسر اندوه و شکوه است و شنونده را به تأملی عمیق در عظمت مصیبت کربلا و جایگاه آسمانی اهل عزا دعوت می‌کند.

نوحه «صلی‌الله‌علیک ای آه محرم» با نوای سوزناک کربلایی علی‌اکبر حائری در شب سوم محرم ۱۴۴۷ در غمخانه بی‌بی شهربانو (س) قم اجرا شده است. این اثر با نگاهی عاشقانه و معنوی، محرم را نه‌تنها یک ماه، بلکه یک ندای الهی و آه جان‌سوز می‌داند که دل‌های عاشقان اهل بیت علیهم‌السلام را شعله‌ور می‌سازد. نوحه، نغمه‌ای از اشتیاق برای عزاداری خالصانه و پیوند دوباره با حقیقت عاشورا را به گوش می‌رساند.

این نوحه با عنوان «یه عالمه گریه به روضه بدهکار…» به نوای کربلایی علی‌اکبر حائری، در شب سوم محرم ۱۴۴۷ در غمخانه بی‌بی شهربانو (س) قم اجرا شده است. حال و هوای نوحه، سرشار از دلتنگی و بار احساسی فراوان برای روضه‌هایی است که ناتمام مانده‌اند یا هنوز ادا نشده‌اند. این اثر در فضای معنوی و سوزناک محرم، دل‌ها را متوجه مظلومیت اهل بیت علیهم‌السلام و عطش روضه‌خوانی می‌کند.

نوحه «دامن‌کشان» با صدای شورانگیز علی‌اکبر حائری، تصویری عاشقانه و سوزناک از شوق و ارادت به حضرت سیدالشهدا (ع) را ترسیم می‌کند. این اثر، دلدادگی عاشقی را نشان می‌دهد که با اشک و آه، دامن‌کشان به سوی کربلا می‌رود؛ جایی که جان‌ها فدای نگاه حسین می‌شود. فضای این نوحه، آمیخته‌ای از سوز عاطفه و شور ایمان است که دل‌های عاشورایی را به اشتیاق زیارت و فریاد «لبیک یا حسین» می‌کشاند.

این نوحه با صدای پرشور و ارادتمندانه علی‌اکبر حائری، به جایگاه والای حضرت ابالفضل العباس (ع) به عنوان پناه بی‌پناهان و مشکل‌گشای دل‌های دردمند می‌پردازد. در فضایی معنوی و ملی‌ـ‌مذهبی، این اثر، صفات برجسته حضرت عباس (ع) چون وفاداری، غیرت و کرامت را می‌ستاید و او را مایه امید و توسل عاشقان اهل‌بیت معرفی می‌کند؛ علمداری که هنوز هم دستان بریده‌اش گره از کار خلق باز می‌کند.

در این نوحه حماسی و سوزناک، علی‌اکبر حائری با بیانی رسا و پرشور، شکوه رشادت حضرت عباس (ع) را به تصویر می‌کشد. با عنوان «من عباسم، امیر علقمه»، نوحه به اوج دلاوری علمدار کربلا در میدان نبرد می‌پردازد؛ پهلوانی که با وفاداری، ادب، و ایثار، جان خود را فدای ولایت کرد. این اثر در فضایی ملی‌ـ‌مذهبی، روح سلحشوری و وفاداری حضرت عباس (ع) را به دل‌های عاشقان اهل‌بیت منتقل می‌کند.